Sugar Valley HD3

Werkingsprincipe

HYDROLYSE EN/OF ELEKTROLYSE MET LAAG ZOUTGEHALTE

Water bestaat uit 2 delen waterstof en 1 deel zuurstof (H2O). Hydrolyse betekent etymologisch ontbinding door water. Hydrolyse is een proces om waterstof en zuurstof te genereren door middel van elektriciteit en water.

Wanneer elektrische stroom door water loopt, wordt de chemische binding verbroken en migreren negatieve ladingen of zuurstofionen naar de positieve elektrode (anode). De positief geladen waterstofionen worden aangetrokken door de negatieve elektrode (kathode). De ontleding die plaatsvindt is als volgt:

Elektrische energie +2 H2O --> 2 H2 + O2

Dit resulteert in een extra negatief element, omdat het aantal elektronen in de combinatie het aantal protonen met 1 overschrijdt. Het is nu een enkel negatief geladen hydroxide, of hydroxylion (OH- ).

Bij HYDROLYSIS zijn er talloze secundaire chemische reacties die ook ionische stoffen produceren met oxiderende en desinfecterende eigenschappen, zoals ozon (O3), monoatomair zuurstof (O1) en waterstofperoxide (H2O2).

Het elektronische circuit van onze elektronische box zet de stroom (220 V, 50 Hz) om in laagspanning, hoge stroomsterkte. Deze stroom wordt geleverd aan titanium elektroden met edelmetaalactivering die in een speciaal ontworpen houder in het recirculerende water worden geplaatst.

In deze niet-oplosbare elektroden wordt een combinatie van de krachtigste oxidanten gecreëerd die beschikbaar zijn voor waterdesinfectie, waardoor het gebruik van chemische producten wordt vermeden.

Als we in deze behandeling een zeer kleine hoeveelheid zout opnemen (tussen 1 en 2gr zout per liter water) vanwege een gebrek aan geleidbaarheid of omdat we over het algemeen een voelbare rest willen, zullen we bereiken dat hetzelfde systeem ook een chloorrest genereert door middel van zoutelektrolyse bij een lage concentratie. De producten ontbinden, werken en regenereren opnieuw. Het residu van het ontsmettingsmiddel dat door elektrolyse wordt gegenereerd, is niet schadelijk voor de ogen, de huid of de gezondheid van de bader. Het maakt niet uit als het zout in het water opraakt, want het systeem gaat door met desinfecteren in de modus HYDROLYSIS. Het gegenereerde chloor vernietigt de organische stoffen en ziekteverwekkers die in het water aanwezig zijn en zet het terug om in natriumchloride (keukenzout).

SUGAR VALLEY MERKEN, gebaseerd op het werkingsprincipe van hydrolyse en/of elektrolyse met lage zoutconcentratie: AQUASCENIC, OXILIFE, UVSCENIC

IONISATIE VAN KOPER (CU) EN ZILVER (AG)

De combinatie van 2 componenten Koper en Zilver met ontsmettingscapaciteit verhoogt de doeltreffendheid van elk van onze systemen in ruime mate, als het bovendien, in het geval van koud water, wordt ondersteund door de aanwezigheid van een derde die kan worden gecombineerd (chloor), is de progressie van de ontsmetting geometrisch.

De bijdrage van metalen aan water als desinfectiemiddel gaat blijkbaar terug tot de oudheid, toen de Feniciërs zilveren munten in keramische en koperen amforen stopten om water te conserveren.

De Grieken ontdekten dat het plaatsen van koperen munten in de kruiken voorkwam dat het water bedierf. De Egyptenaren daarentegen stopten zilveren munten in de kruiken om besmetting te voorkomen.

In de Middeleeuwen wisten moeders dat het voeden van hun kinderen met zilveren lepels hen beschermde tegen vele ziekten.

Veel luchtvaartmaatschappijen gebruiken zilverionen om het water te beschermen dat ze passagiers tijdens hun vlucht te drinken geven. In meer dan 70 landen worden zilverionen toegevoegd aan dranken, bieren, sterke dranken en wijnen.

In Amerika was het tijdens de kolonisatie van het oude westen ook de gewoonte om een zilveren dollar in te voeren voor het conserveren van watervaten.

Oxidatiereacties

Ionenproducerende reactie (aan de anode)

Cu++ Cu2+ + 2e-
Ag++ Ag+ + 1e-

James C.V. 1971, rapporteert dat alle zilverzouten bacteriedodend zijn en dat zilverdeeltjes opgelost in water in een concentratie van 10-5 giftig zijn voor E. coli en Bacillus types.

De Cu/Ag ionisatietechnologie die vandaag de dag beschikbaar is, werd ontwikkeld door NASA aan het begin van het ruimtevaartprogramma, om een veilige waterzuiveringsmethode te hebben om mee de ruimte in te nemen.